Wat begon als een opstand tegen een regime is ontaard in een burgeroorlog. De onderlinge haat wordt door het Westen vanuit de lucht nog eens flink aangewakkerd. Het einde van het conflict lijkt verder weg dan ooit.
Van Khadaffi kennen we de moorddadige praktijken van de rebellen niet. Neem de berichtgeving al in de eerste weken van het conflict over de zogenaamde huurlingen die Khadaffi zou inzetten (foto: rebellen arresteren "huurling"). Human Rights Watch onderzocht de aantijgingen en verwees het verhaal naar het rijk der fabelen. Het bleek te gaan om Afrikaanse Libiërs die, ironisch genoeg, onder de anti-racistische Khadaffi weinig te vrezen hadden. Ordinair racisme dus. Afrikanen hebben in bevrijd gebied te vrezen voor hun leven. Maar omdat het verhaal over de zogenaamde “zwarte huurlingen” paste in het zwart-wit frame van Khadaffi versus bevolking nam de media de geruchten voor waar aan. Pas weken later nam een enkele journalist de moeite om een kanttekening te plaatsen bij de berichten.
Slechts af en toe waagt een journalist zich aan een kritische noot over het optreden in “bevrijd gebied”. In Benghazi wordt jacht gemaakt op supporters van Khadaffi. Daar blijken de bevrijders van gisteren inmiddels te zijn afgedaald tot de onderdrukkers van vandaag. Wie een supporter van Khadaffi is moet vrezen voor zijn leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten